Множественное число прилагательных. Некоторые (далеко не все) прилагательные имеют форму множественного числа. Например: ci du «черная собака» – cŵn duon «черные собаки».

Множественное число существительных. Множественное число у существительных может образовываться несколькими способами.

Yr wyf yn dy garu di. Y mae’r meistr wedi fy nhalu i. Y mae fy mrawd yn fy ngalw i. Nid ydynt hwy yn ein clywed ni. Nid ydym ni yn ei anfon ef i’r ysgol. Y mae hi yn fy arwain i trwy ardd y ffarmwr.

Y mae eisiau dysgu Cymraeg arnaf. A oes eisiau bara neu gaws arnoch? Nid oes eisiau myned adref arnynt. Y mae eisiau gwin ar Dafydd. A oes eisiau swper arnat? Y mae syched arnaf. Y mae newyn ar y bachgen. Y mae ofn arni y ci mawr.

Y mae dafad ddu a llo gwyn gan y ffarmwr. A oes plentyn gan y wraig? Y mae cyllell gan y bachgen. Y mae llawer o arian ganddo. Y mae ymenyn a chaws gennym. Nid oes na thaid na nain ganddi.

Nid oes cloc yn yr ystafell. A oes cwch ar y llyn? Oes. Y mae cwch ar y llyn. Nid oes neb yn y tŷ. A oes digon o siwgr yn y te? A oes gormod o siwgr yn y coffi? Nac oes. Nid oes dim yma. A oes bara ar y bwrdd? Oes. Y […]

Pa ham yr wyt ti yn drist? Yr wyf yn sâl. Pa bryd y mae’r bws yn myned i Gaerdydd? Am saith o’r gloch. Pa le y mae dy frawd yn byw ac yn gweithio? I ba le y mae ef yn cerdded bob dydd? Pa bryd y mae Dafydd yn codi yn y bore? […]

Y mae’r athro wedi canmol y bachgen a’i frawd. Y mae dy geffyl a’th fuwch yn y cae. Y mae’r fam a’i merch yn ein tŷ ni. Y mae ef wedi dyfod o’ch tref chwi. Y mae’r tad yn yfed cwrw gyda’m hathro. Y mae fy nghyfaill wedi myned i’w bentref.

Y mae ei phlant yn dysgu Cymraeg. Nid yw ei chyfaill yn siarad ein hiaith. Yr wyf wedi colli eu harian. Y mae hi wedi gwerthu ei hoen. Y mae ei thad yn athro yn ein hysgol.

Y mae ei frawd wedi prynu fy nafad. Y mae ei gwch wedi boddi. Y mae fy nghymydog yn gweithio yn ei ardd. Y mae ei ferch wedi dyfod i’r ysgol. Y mae dy ŵr wedi prynu fy nghar. Y mae’r ffarmwr wedi colli ei raw. Y mae ei rieni yn byw yn y dref. 

Y mae mab ein meistr wedi prynu car newydd. Y mae’r bachgen drwg wedi torri ffenestr y tŷ. Y mae merch yr athro yn eistedd ar y gadair. Y mae bwyd y ci ar y llawr yn yr ystafell. Nid yw tad yr eneth yn y gwaith heddiw.

Y mae ein brawd wedi cau’r drws. Y mae’r fam wedi agor y ffenestr yn yr ystafell. Y mae ein chwaer wedi prynu llaeth yn y siop. Y mae ein rhieni wedi gwerthu eu tŷ. A ydych chwi wedi gweled y castell ar y mynydd?

Y mae eich tad yn ddyn da. Yr wyf yn drist heddiw. Yr ydym ni yn llawen. A wyt ti yn gynnes? Y mae hi yn wraig garedig. Y maent hwy yn ddiog. Yr wyf yn dda iawn. Y mae ein meistr yn gyfoethog. Y mae’r dwfr yn oer.

Y mae’r tarw du a’r fuwch goch yn sefyll yn yr afon. Y mae’r ci mawr yn gorwedd wrth y drws. Y mae’r wraig unig yn byw yn y hen dŷ. A ydyw’r ceffyl gwyn yn yr ystabl? Y mae’r llong wen yn hwylio dros y môr. Y mae’r eglwys fach ar y bryn uchel.

-A yw eich merch yn yr ysgol? -Nac ydyw. Y mae hi yn chwarae gyda’r gath yn yr ardd. -A yw eu mab yn byw yn y wlad? -Nac ydyw. Y mae ef yn byw yn y dref. -A wyt ti am ddysgu Cymraeg? -Ydwyf. -A ydych chwi yn clywed yr aderyn yn canu? -Ydym. […]

Nid wyf yn deall y llyfr. Nid ydym ni yn siarad Cymraeg ond yr ydym ni yn siarad Saesneg. Nid yw’r bachgen yn dysgu’r wers. Nid wyf yn gweled y ceffyl yn y cae. Nid yw hi yn gwisgo het. Nid yw Dafydd yn hoffi te ond y mae ef yn hoffi coffi. Nid wyf […]

Yr wyf yn canu. Y mae’r athro yn darllen llyfr yn yr ystafell. Y mae’r ci yn gorwedd dan y bwrdd. Y mae’r ffarmwr yn gweithio yn y cae. Yr ydym ni yn yfed te yn y gegin. Y mae’r gath yn chwarae wrth y tân. Y mae’r eneth yn bwyta’r afal. Y mae’r bachgen […]

Y mae Dafydd gartref heddiw. Y mae’r tarw a’r fuwch yn y cae. Y mae’r bachgen yn yr ysgol yn awr. Y mae’r het ar y bwrdd. Y mae’r ci yn yr ystafell. Y mae’r tŷ ar y bryn.

Род существительных. В валлийском языке существительные могут быть мужского или женского рода. Определить по форме слова, к какому роду оно относится, как правило, невозможно, поэтому род приходится просто запоминать.

Артикль. В валлийском языке существует только определенный артикль. У него есть две основные формы – yr [ər] перед гласными и h, и y [ə] перед согласными. Форма артикля не зависит ни от рода, ни от числа существительного, к которому он относится.

Алфавит и произношение